Na czym polega diagnostyka celiakii?
Aktualne wyniki badań pokazują, że coraz więcej osób choruje na nietolerancję glutenu. Potwierdza to fakt, że dotychczasowa moda na pożywienie bezglutenowe nie jest chwilową fanaberią, ale poważnym problemem zdrowotnym. Jak zdiagnozować celiakię?
Dlaczego diagnostyka celiakii jest trudna?
Od czego zacząć, żeby diagnostyka celiakii była krótka?
Dlaczego diagnostykę celiakii warto rozpocząć od badań DNA?
Czy wszędzie diagnostyka celiakii wygląda tak samo?
Dlaczego diagnostyka celiakii jest trudna?
Diagnoza celiakii sprawiała wiele trudności, kiedy istniały nieprecyzyjne metody badań lub czas oczekiwania na wyniki był bardzo długi. Obecne metody badań są bardzo wiarygodne, pozwalają szybko uzyskać wyniki i skutecznie przeciwdziałać rozwojowi choroby, a nawet wyprzedzać jej pojawienie.
Od czego zacząć, żeby diagnostyka celiakii była krótka?
Najkrótszą drogą do pozyskania wiarygodnych wyników badań potwierdzających lub wykluczających celiakię, są testy DNA. Badanie na celiakię można przeprowadzić samodzielnie w domu (wcześniej zamawiając przez internet lub telefonicznie zestaw do badania). Badanie polega na pobraniu wymazu z wewnętrznej części policzka, co zajmuje nie więcej niż kilka sekund. Następnie należy przesłać wyniki do analizy. Drugą wersją jest wykonanie tego samego badania w laboratorium.
Dlaczego diagnostykę celiakii warto rozpocząć od badań DNA?
Diagnostykę celiakii warto rozpocząć od badań DNA, ponieważ tego rodzaju badanie jest całkowicie bezinwazyjne (nie wymaga pobierania wycinków do badania, ani próbki krwi). Nie wiąże się z żadnym bólem, ani dyskomfortem. Ponadto jego wykonanie jest bardzo proste i można je samodzielnie wykonać w domu. Czas oczekiwania na wyniki wynosi maksymalnie do 7 dni.
Czy wszędzie diagnostyka celiakii wygląda tak samo?
Diagnostyka celiakii wszędzie wygląda tak samo. Ośrodki laboratoryjne oferują kilka metod badania. Jedną z nich jest badanie krwi, a także pobranie wycinku jelita cienkiego (czyli biopsja). Kolejną jest omawiane badanie DNA, które polega na pobraniu wymazu. W dwóch pierwszych przypadkach pacjent powinien stosować normalną dietę, zawierającą gluten. Tylko w ten sposób można zweryfikować nietolerancję pokarmową. Wcześniej stosowano jeszcze prowokację.